Safety II in het ElisabethTweestedenziekenhuis


Opdracht
Kwaliteit en veiligheid als integraal onderdeel van de zorgpraktijk maken.

Binnen het ziekenhuis heb ik gewerkt aan het versterken van het thema kwaliteit & veiligheid. Toen ik begon, was dit onderwerp nog weinig levendig en niet sterk verankerd in de dagelijkse praktijk.

De uitdaging
Hoe zorgen we ervoor dat kwaliteit en veiligheid niet iets is wat ‘erbij’ komt, maar een vanzelfsprekend onderdeel wordt van het dagelijks werk?
Om deze vraag te beantwoorden, zijn we gestart met het concretiseren van het thema:

• Wat betekent kwaliteit & veiligheid voor ons?

• Hoe maken we het relevant en toepasbaar voor medewerkers?

• Wanneer werken we écht aan kwaliteit & veiligheid?
  

Om kwaliteit en veiligheid breder te verankeren, heb ik samen met zorgprofessionals een poster ontwikkeld met praktische handvatten voor iedere afdeling. Daarnaast werd op elke afdeling een kwaliteitsambassadeur benoemd die het thema actief onder de aandacht hield en werd ondersteund door een kwaliteit & veiligheid adviseur.

Tegelijkertijd ging ik aan de slag met de Safety II-filosofie, die op dat moment wetenschappelijk werd ontwikkeld en in Nederland naar de praktijk werd gebracht middels het landelijk programma Tijd voor verbinding. In plaats van alleen te leren van incidenten en calamiteiten, richt Safety II zich op leren van de totale dagelijkse praktijk. Dit gedachtegoed werd het fundament voor hoe het ziekenhuis wilde werken aan kwaliteit en veiligheid.

Structurele verankering van Safety II
Om deze werkwijze in de organisatie te borgen, hebben we verschillende initiatieven opgezet:

• Inspiratiesessies voor medewerkers en leidinggevenden

• Scholing over het toepassen van Safety II in de praktijk

• Aanpassing van kwaliteitsinstrumenten, zoals audits en incidentonderzoeken

• Benoeming van kwaliteitsambassadeurs per afdeling om continue aandacht te waarborgen

• Nieuwe reflectiemethodieken, zoals Learning Teams, om samen te leren en verbeteren

Het resultaat
Kwaliteit en veiligheid is geen ‘los onderwerp’ meer, maar een integraal onderdeel van het dagelijks werk. Reflectie en een sterke leercultuur staan centraal, dicht bij de praktijk.

Het hoger doel? Een duurzame verbetering van kwaliteit en veiligheid, stevig geworteld in de organisatie – en uiteindelijk betere zorg voor de patiënt.